วันพุธที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ธรรมอุทยานแก้วกลางดอย แสงสว่างกลางขุนเขา
    
        ธรรมอุทยานแก้วกลางดอย ดินแดนแห่งสันติสุข แสงสว่างกลางขุนเขา ณ หมู่บ้านแม่แอบ อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ ทุกค่ำคืนของทุกๆวัน เราจะได้ยินเสียงสวดมนต์ของเด็กๆและชาวบ้าน ที่ส่วนใหญ่เป็นชาวไทยภูเขาเผ่าปวาเก่อญอ มารวมตัวกันสวดมนต์ สรรเสริญคุณของพระรัตนตรัย ดังกึกก้อง ย้อนไปเมื่อปลายปี พ.ศ.2535_พระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ได้เมตตาส่งพระลูกชายพุทธบุตรใจเพชร ไปฟื้นฟูพระพุทธศาสนาบนยอดดอย จังหวัดเชียงใหม่ โดยคัดเลือกพระลูกชายที่มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี และมีใจรักงานฟื้นฟูพระพุทธศาสนาบนยอดดอย ไม่กลัวความยากลำบาก หนึ่งในนั้น คือ พระอาจารย์ชาญณรงค์ วาณิชชญฺโญ ปัจจุบันท่านเป็นประธานสงฆ์ธรรมอุทยานแก้วกลางดอย ท่านเล่าให้ฟังว่า...

    

พระอาจารย์ชาญณรงค์ วาณิชชญฺโญ
       
        “ตอนมาอยู่บนดอยใหม่ๆ หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ได้สอนทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่องกิจวัตรกิจกรรม การบิณฑบาต สอนให้พาเด็กๆมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ(Meditation) เริ่มต้นจากเด็กไม่กี่คน แค่ 4-5-คน หลวงพี่ได้เล่านิทานชาดกและอานิสงส์ของบุญ (ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา)_เด็กๆชอบ จึงเกิดเป็นกระแสบอกต่อ คราวนี้เด็กๆมากันทั้งหมู่บ้านเลย มากันเป็นร้อยๆ เมื่อพ่อแม่เห็นลูกดีขึ้นก็อยากมาวัดด้วย โดยจะสวดมนต์นั่งสมาธิทุกคืน ตั้งแต่ 6-โมงครึ่งไปจนถึงเกือบ 2-ทุ่มครึ่ง ทุกวัน และถ้าเป็นวันพระก็จะมากันมากเป็นพิเศษ สวดมนต์ท่ามกลางแสงเทียนแสงจันทร์ เพราะแต่ก่อนยังไม่มีไฟฟ้า...

 
เด็กๆจูงมือพ่อแม่มาสวดมนต์ นั่งสมาธิเป็นประจำทุกคืน จนแน่นศาลา
 
วัยจิ๋วแต่แจ๋ว ยังไม่เข้าโรงเรียนก็มานั่งสมาธิทุกคืน
       

บนดอยเวลาเดินบิณฑบาต เหมือนเดินบนพรมน้ำแข็ง เพราะมีน้ำค้างที่เป็นแม่คะนิ้ง ชาวบ้านเห็นเราเดินบิณฑบาตทุกวัน ไม่ใส่รองเท้า และเดินทุกบ้าน ก็เกิดศรัทธา จนตอนหลังเห็นพระไม่ได้...จะวิ่งมาใส่บาตร เด็กบางคนตื่นสายมาไม่ทันพระ ก็จะร้องไห้ที่ไม่ได้ใส่บาตร บางคนกำลังเลี้ยงหมูอยู่เห็นพระมาก็เอามือขยุ้มข้าวใส่บาตรพระ มือเต็มไปด้วยรำข้าวอาหารหมู มื้อนั้นพระเลยได้ฉันโปรตีนเต็มอิ่ม พอเล่าให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อสอนให้ไปสอนชาวดอยใช้ทัพพี และให้รู้จักการทำทานที่ประณีต
 
คุณแม่ลูกยังเล็ก ก็อุ้มลูกมานั่งสมาธิ
 
แม่อุ๊ย 90 กว่ายังแจ๋ว ขอมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ กับเด็กๆทุกคืน
 
บรรยากาศสวดมนต์ นั่งสมาธิท่ามกลางแสงเทียนแสงจันทร์
  
  บนดอย อาหารเลิศรสที่สุดที่มีปีละเพียงครั้งเดียวในหน้าฝน คือ อึ่งต้ม อึ่งย่าง แกงอึ่ง มาเป็นตัวๆ บางวันเปิดปิ่นโตที่ชาวบ้านนำมาถวาย...เป็นอึ่งทั้งปิ่นโตเลย แต่ไม่ว่าจะลำบากอย่างไร เมื่อนึกถึงภาพในอดีต 17-ปีที่ผ่านมา นึกถึงครั้งใด...ปลื้มใจทุกครั้ง เพราะเราได้เห็นชาวบ้านจากไม่มีที่พึ่ง จากที่ไม่รู้จักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ตอนนี้ พวกเขารวมตัวกันเป็นชาวพุทธที่เข้มแข็ง ชวนคนเลิกอบายมุข เทเหล้าเผาบุหรี่ อบรมเยาวชน และส่งลูกหลานมาบวชเป็นสามเณรภาคฤดูร้อน
 
ชาวดอยทุกบ้านมีศรัทธา ตั้งแถวรอตักบาตรทุกเช้า
 
ชาวดอยส่งลูกหลานมาบวชสามเณรภาคฤดูร้อน
 
ชาวดอยเตรียมอาหารมาตักบาตรด้วยความประณีต
   
จากการเปลี่ยนแปลงของลูกหลาน ที่ชาวดอยเผ่าต่างๆส่งมาบวชเป็นสามเณรตามวัดสาขาที่เชียงใหม่ และเมื่อถึงงานบุญใหญ่ของวัดพระธรรมกาย ชาวบ้านก็ได้ตามลูกหลานมางานบุญใหญ่ด้วย เมื่อได้เห็นพุทธบุตรมากมายเต็มลานธรรม ชาวบ้านแม่แอบจึงขอหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ว่า อยากได้พระมาอยู่ประจำ และอยากสร้างวัด

 
ทีมงานชุดบุกเบิก ธรรมอุทยานแก้วกลางดอย
 
ชาวบ้านมาช่วยกันสร้างศาลาปฏิบัติธรรม
       
จนกระทั่งปี พ.ศ.2549_ชาวบ้านแม่แอบได้รวมตัวกันบริจาคปัจจัยเพื่อซื้อที่ดิน จากเริ่มต้นเพียงสิบไร่ แต่ด้วยพลังแห่งศรัทธาของชาวพุทธบนยอดดอย ได้ปักหลักสร้างธรรมอุทยานแก้วกลางดอย บนแผ่นดินกว่า 100-ไร่ หลายๆครอบครัวขอเปลี่ยนศาสนา มานับถือพุทธเหมือนครั้งปู่ย่าตายาย ด้วยเหตุผลง่ายๆว่า แต่เดิมเราก็นับถือพุทธ แต่พอเราไปขอพระให้มาอยู่ที่หมู่บ้านของเรา ก็ไม่มีพระมา พอเราไม่มีที่พึ่ง เราก็น้อยใจขอเปลี่ยนศาสนา ตอนนี้หมู่บ้านของเรามีพระแล้ว ก็ขอกลับมานับถือพระพุทธศาสนา

 
ด้วยความร่วมแรงร่วมใจของชาวบ้าน เพียงแค่ 3 วัน ศาลาหลังนี้ก็เสร็จ
     
   นายสมบูรณ์ นิลประสพ ชาวบ้านแม่แอบ เล่าด้วยความดีใจว่า เมื่อก่อนที่นี่มีแต่ดอย ไม่มีวัดครับ ตั้งแต่ผมเกิดมา จนอายุ 29-ปี ผมไม่เคยได้เจอวัด ไม่เคยเข้าวัดเลยครับ พอรู้ว่าหลวงพ่อจะให้พระจากวัดพระธรรมกายมาอยู่ ก็ดีใจครับ เพราะพระที่วัดพระธรรมกาย ท่านปฏิบัติดี ชาวบ้านช่วยกันสร้างวัดเองครับ นัดกันไปตัดไม้ สร้างกัน 2-3-วันก็เสร็จแล้ว ผมรู้สึกภูมิใจที่เราได้สร้างวัด เพราะตั้งแต่ผมเกิดมาก็พึ่งได้เจอวัดที่แก้วกลางดอยนี่เองครับ เมื่อก่อนที่บ้านผมกินเหล้าเยอะ ผมเองก็กินด้วย แต่ตอนนี้ผมเลิกได้แล้ว พระอาจารย์ได้ปิดนรกให้ผม ท่านมาสอนลูกหลานของเราดีมากครับ ให้เด็กรู้จักไหว้พ่อไหว้แม่ ครับ

 
เด็กดอยเด็กดีกราบเท้าพ่อแม่
 
ชาวบ้านร่วมแรงร่วมใจกันสร้างธรรมอุทยานแก้วกลางดอย
 
หลายแรงแข็งขันขนดินหลายถังก็ทำได้
       จากความตั้งใจจริงของชาวบ้านปวาเก่อญอในหมู่บ้านแม่แอบแห่งนี้ ได้ก่อให้เกิดธรรมอุทยานแก้วกลางดอย แสงสว่างท่ามกลางขุนเขา เป็นแบบอย่างให้กับดอยทุกดอย และเป็นนิมิตหมายอันดีว่า แสงสว่างแห่งธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะส่องสว่างไปสู่ดอยทุกดอยในเร็ววันนี้


สายรุ้งข้ามขอบฟ้า ณ ธรรมอุทยานแก้วกลางดอย แสงสว่างกลางขุนเขา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น